Stawka podatku przy sprzedaży samochodu osobowego

Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 kwietnia 2018 roku nr 0115-KDIT1-3.4012.194.2018.1.BK

Sytuacja Podatnika

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - (PKD 2007) „działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”. Jest podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność wyłącznie opodatkowaną.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży samochodu osobowego. Samochód został wykupiony po okresie leasingu i wprowadzony do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej w lipcu 2011 roku. Zgodnie z ówczesnymi przepisami o VAT został odliczony podatek VAT w wysokości 6 000,00 zł. Przez następne lata podatek VAT był odliczany zgodnie z obowiązującymi przepisami. Z chwilą wejścia w życie przepisów o 50% odliczeniu VAT - odliczane było 50% VAT od zakupów dotyczących tegoż samochodu. W styczniu 2018 r. samochód został sprzedany ze stawką ZW, następnie również w styczniu dokonał Pan korekty faktury sprzedaży i zastosował stawkę 23%.

Czy prawidłowo zastosowano stawkę podatku w wysokości 23%?

Stanowisko Dyrektora

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. art. 146a ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. 

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku. Podkreślić należy, że zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie cytowanej regulacji art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwolnienie przysługuje w razie łącznego spełnienia dwóch warunków. Po pierwsze – towary mają być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Oznacza to, że towary powinny być zakupione z przeznaczeniem do wykorzystania ich przy wykonywaniu czynności, które są zwolnione z podatku i faktycznie powinny być używane przy takiej działalności. Po drugie – dla zastosowania zwolnienia – obok spełnienia tego pierwszego warunku podatnik nie powinien mieć prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia, importu bądź wytworzenia tych towarów. Tym samym o zasadności korzystania z tego zwolnienia nie przesądza tylko i wyłącznie fakt, że podatnikowi nie przysługiwało przy nabyciu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Oprócz tego podatnik dla zastosowania zwolnienia musi wykorzystywać towar wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT. W przypadku podatnika wykorzystującego towar, co do którego nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego, do wykonywania czynności opodatkowanych, zastosowanie tego zwolnienia nie będzie możliwe.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro jak wynika z treści wniosku – przedmiotowy samochód osobowy był wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej a przy jego nabyciu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku to jego sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie dyspozycji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%.

Podstawa prawna: art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.