0
1058
Sprzedaż biletów wstępu uprawniających do korzystania z gokartów na wynajmowanej krytej powierzchni podlega opodatkowaniu stawką VAT 23%.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji numer IPTPP1/443-330/12-2/MW z 13 lipca 2012 roku.
Sytuacja podatnika
Do organu podatkowego zwrócił się podatnik, który zamierzał prowadzić działalność gospodarczą sklasyfikowaną jako działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki, zgodnie z kodem PKD 9321 Z. Konkretnie działalność ta miała polegać na udostępnianiu gokartów do jazdy na wynajmowanej krytej powierzchni. Osobom korzystającym z tej formy rozrywki wydawane miały być bilety wstępu, których cena miała być uzależniona od czasu jazdy na gokartach.
Podatnik wnioskował o potwierdzenie, że do usługi udostępniania gokartów będzie mógł zastosować stawkę VAT 8 %, powołując się na poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie jako opodatkowane stawką 8% wymieniono «usługi związane z rozrywką i rekreacją» - wyłącznie w zakresie m.in. wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki.
Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej
Organ podatkowy nie przychylił się do stanowiska podatnika, każąc mu opodatkować opisane powyżej usługi podstawową stawką VAT.
W uzasadnieniu wydanej interpretacji organ podatkowy powołał się na art.32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011roku ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który wskazuje, iż usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej. Pojęcie to ma zastosowanie w szczególności do:
• prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
• prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
• prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria, nie obejmuje natomiast korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.
Organ podatkowy powołał się również na definicję zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A), zgodnie z którą pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć „możliwość wejścia gdzieś”, co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne).
Dyrektor Izby Skarbowej stanął na stanowisku, że usługa udostępniania gokartów, za które pobierana jest opłata, nie jest tożsama z „opłatą w zakresie wstępu”. Poniesienie ww. opłaty za skorzystanie z gokartów nie spowoduje, iż usługobiorca nabędzie jakiekolwiek „prawo wstępu”. W zamian za wskazaną opłatę będzie miał prawo do skorzystania z jazdy na gokarcie nie zaś za wstęp do obiektu lub na plac. Na tak ścisłą wykładnię pojęcia „wstępu” wskazuje, zdaniem organu podatkowego, użycie, zarówno w poz. 183, jak i w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, słowa „wyłącznie”, którego zn aczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do „wstępu”). Korzystanie z gokartów nie wiąże się z biernym ich oglądaniem, lecz z możliwością skorzystania z ww. pojazdów na wynajmowanej krytej powierzchni.
Podstawa prawna: art.41 ust.1 i 2, art.146a pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
