0
1001
Dokonywanie świadczeń na rzecz swojej własnej działalności nie stanowi usługi. Nie dotyczy to przypadków, gdy usługa bądź towar zostały przekazane na potrzeby osobiste, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji numer IPTPP2/443-559/11-2/RM z 8 grudnia 2011 roku.
Sytuacja podatnika
O wydanie indywidualnej interpretacji zwróciło się przedsiębiorstwo, które prowadzi między innymi Okręgową Stację Kontroli Pojazdów. Firma posiada kilkanaście pojazdów (samochodów, przyczep, lawet) podlegających okresowym badaniom technicznym, które wykonywane są w OSKP Wnioskodawcy, wpisywane do specjalnego rejestru badań technicznych oraz odprowadzana jest opłata na CEPiK za każde badanie techniczne zgodnie z przepisami prawa.
Przedsiębiorca zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem czy z tytułu wykonywanych badań technicznych swoich pojazdów jest zobowiązany do rozpoznania usług, wystawienia faktury lub wystawienia paragonu.
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej
Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem przedsiębiorstwa, zgodnie z którym wykonanie badań technicznych własnych samochodów nie rodzi obowiązku wystawienia faktury bądź paragonu, a wystawianie przez firmę faktur samej sobie jest niezgodne z prawem. W uzasadnieniu wydanej interpretacji organ podatkowy powołał się na cywilistyczne rozumienie pojęcia „świadczenie”. Przez świadczenie należy, zdaniem organu, rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie zakłada istnienie podmiotu będącego jego odbiorcą (konsumentem usługi). Musi to być podmiot inny niż wykonujący usługę.
Świadczenie na własną rzecz nie jest więc usługą, gdyż nie występuje wówczas konsument usługi (odbiorca świadczenia). O tym, że usługa musi być wykonywana na rzecz podmiotu innego niż świadczący usługę, świadczy również brzmienie art. 27 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L, Nr 347), zgodnie z którym aby zapobiec zakłóceniom konkurencji i po konsultacji z Komitetem ds. VAT, państwa członkowskie mogą uznać za odpłatne świadczenie usług świadczenie przez podatnika usługi do celów działalności jego przedsiębiorstwa, w przypadku gdy VAT od takiej usługi, gdyby była świadczona przez innego podatnika, nie podlegałby w całości odliczeniu. Skoro nie ma takich wyjątkowych regulacji w ustawie o podatku od towarów i usług, to dokonywanie świadczeń na rzecz swojej własnej działalności nie stanowi usługi. Nie dotyczy to przypadków, gdy usługa bądź towar zostały przekazane na potrzeby osobiste, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.
W przedmiotowej sytuacji nie występuje zatem czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji czynność ta nie podlega obowiązkowi udokumentowania jej fakturą VAT ani wystawienia paragonu fiskalnego.
Podstawa prawna: art.8, art.106 i art.111 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
