0
1024
Wnioskodawca nie ujmuje pierwszej faktury i jej korekty w ewidencji prowadzonej dla potrzeb VAT, w której wykazuje ostateczną fakturę zawierającą prawidłową cenę i odlicza podatek naliczony zawarty w tej fakturze. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał w/w stanowisko Spółki za prawidłowe, co zaprezentował w pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowej z 7 lutego 2011r. o numerze IPPP3/443-1189/10-4/JF.
Sytuacja podatnika
Spółka - dealer samochodów osobowych, wykonując czynności opodatkowane nabywa w celu dalszej odsprzedaży towary. W momencie zakupu dostawca spółki na podstawie zawartej umowy wystawia fakturę elektroniczną i nie ma technicznej możliwości wystawienia faktury korygującej w tej samej formie. W sytuacji błędnego zafakturowania dostawy samochodu, dostawca pozoruje zwrot towarów dokonując korekty wystawionej faktury – „do zera” i ponownie wystawia fakturę sprzedaży zawierającą prawidłową cenę. Wnioskodawca – nabywca nie ujmuje pierwszej faktury i wystawionej do niej korekty w ewidencji VAT, w której wykazuje dopiero ostateczną fakturę zawierającą prawidłową cenę i odlicza podatek naliczony wynikający z tej ostatecznej faktury.
Interpretacja indywidualna Ministra Finansów
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Fiskus, dokonując oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, odniósł się m.in. do prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji kiedy wystąpiła pomyłka w cenie oraz do zapisu ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane (art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) i uznał, iż Spółka posiada prawo do odliczenia podatku z faktur dokumentujących rzeczywiste czynności gospodarcze, a kwoty wynikające z tych faktur winien ująć w ewidencji VAT. Podatnik, z chwilą otrzymania faktury dokumentującej rzeczywistą czynność, nabywa prawo do odliczenia kwoty podatku w części dotyczącej transakcji dokonanej (art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b). Nie powinien natomiast w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług wykazywać czynności, które nie miały miejsca (tu zwrotu towarów, który faktycznie nie miał miejsca).
Podstawa prawna: art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
