Wniesienie przez Powiat aportu do nowej spółki

 

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-1094/09/12-S/AW z 17 lutego 2012 roku.

Sytuacja podatnika

Rada Powiatu postanowiła zlikwidować Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej. Zobowiązania i należności Zakładu po jego likwidacji staną się zobowiązaniami i należnościami Powiatu. Mienie stanowiące własność Zakładu oraz mienie Powiatu dotychczas użytkowane przez Zakład zostanie wniesione aportem do nowo utworzonej Spółki z o.o. Do stosunków pracy pracowników likwidowanego Zakładu stosuje się przepisy art. 231 Kodeksu pracy.

W związku z powyższym, Powiat zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem, czy wniesienie aportu w postaci mienia stanowiącego własność Zakładu oraz mienia Powiatu dotychczas użytkowanego przez Zakład do Spółki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też będzie to wniesienie zlikwidowanego Zakładu jako przedsiębiorstwa do Spółki i nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie majątku zlikwidowanego Zakładu do nowo utworzonej spółki z o.o., której zadaniem będzie przejęcie działalności medycznej, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przedmiotem aportu będzie faktycznie całe przedsiębiorstwo - zlikwidowany Zakład. Zakład był bowiem finansowo i organizacyjnie wyodrębnionym zespołem składników materialnych i niematerialnych, który realizował zadanie publiczne w zakresie promocji i ochrony zdrowia. Nowo powstały podmiot będzie oparty na tych samych składnikach majątkowych i będzie realizował identyczne cele.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

Organ podatkowy wskazał na brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem organu podatkowego działalność gospodarcza obejmuje zatem czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Elementem tej definicji jest nie tylko zakres prowadzonej  działalności, ale również charakter podmiotu, który tę działalność prowadzi, wskazujący na zamiar prowadzenia danej działalności właśnie jako działalności gospodarczej. Wskazać należy, iż działalność gospodarczą prowadzą podmioty, które profesjonalnie zajmują się prowadzeniem takiej działalności, tj. producenci, handlowcy lub usługodawcy.

Organ podatkowy zaznaczył, iż aby dany podmiot uznać za niepodatnika muszą zostać spełnione dwa warunki:

• czynności muszą być wykonywane przez podmiot podlegający prawu publicznemu,

• czynności winny być wykonywane przez podmiot działający w charakterze organu władzy publicznej.

W analizowanej sprawie dla potrzeb podatku VAT samorząd terytorialny kwalifikuje się jako organ władzy publicznej.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organ podatkowy wskazał, iż warunkiem uznania organu władzy publicznej za podatnika VAT jest zatem nie tylko wykonywanie jakiś czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, ale przede wszystkim prowadzenie „samodzielnej działalności gospodarczej” - w rozumieniu ww. art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112/2006/WE.

W konsekwencji powyższych ustaleń organ podatkowy zaznaczył, że okolicznością decydującą - w niniejszej sprawie - o braku możliwości przyznania Powiatowi przymiotu podatnika VAT, jest fakt, iż w świetle art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112/2006/WE warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą. Taką opinię wyraził Europejski Trybunał Sprawiedliwości w uzasadnieniu wyroku z dnia 26 września 1996 r. w sprawie C-230/94 pomiędzy Renate Enkler a Finanzamt Homburg (ECR: 1996/8-9/I-04517).

Odnosząc się do okoliczności niniejszej sprawy organ podatkowy stwierdził, iż Wnioskodawca nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług, bowiem w świetle art. 15 ust. 2 ustawy, warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą. W związku z tym czynność wniesienia mienia stanowiącego własność SP ZOZ oraz mienia Powiatu do nowo utworzonej Sp. z o.o. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo, w analizowanej sprawie organ podatkowy wskazał, iż wniesienie aportem mienia stanowiącego własność SP ZOZ oraz mienia Powiatu do nowo utworzonej Spółki z o.o. jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem, także na podstawie innych przepisów prawa podatkowego. W świetle art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego wniesienie aportu w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Podstawa prawna: art. 6 pkt 1, art. 15 ust. 1, ust. 2 i ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.