0
928
W dniu 15 stycznia 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok (sygn. akt I FSK 1980/13) w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości.
Grunt oraz pomieszczenia Spółdzielni mieszkaniowej, były zajmowane bez tytułu prawnego przez spółkę akcyjną. Spółdzielnia poinformowała spółkę o obowiązku uregulowania stanu prawnego nieruchomości i wystąpiła z roszczeniem o zapłatę odszkodowania za bezumowne korzystanie. Zwróciła się do Izby Skarbowej, z pytaniem czy otrzymana należność z tytułu bezumownego korzystania będzie miała charakter rekompensaty za uniemożliwienie korzystania z tych nieruchomości.
W odpowiedzi na interpretację indywidualną Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że spółdzielnia tolerując bezumowne korzystanie z nieruchomości, świadczyła usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które ze względu na ich odpłatny charakter podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Według Izby Skarbowej, roszczenie spółdzielni będzie więc w rzeczywistości wynagrodzeniem za świadczoną przez spółdzielnię usługę.
Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego a potem po odwołaniu Izby Skarbowej do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd II instancji i NSA nie zgodziły się ze stanowiskiem w interpretacji. WSA zaznaczył, że nie można mówić o odpłatnym świadczeniu usług w rozumieniu ustawy o VAT, w sytuacji, kiedy jakiś podmiot korzysta z nieruchomości bezumownie. Według NSA, brak umowy lub niepodjęcie działań zmierzających do niekorzystania przez spółkę z nieruchomości spółdzielni, nie oznacza istnienia dorozumianej zgody na taki stan rzeczy, zwłaszcza kiedy właściciel gruntu podejmuje wszelkie dostępne prawem działania dla odzyskania posiadania gruntu.
W konsekwencji, w opinii NSA, opłata za bezumowne korzystanie z cudzego gruntu - z uwagi na swój odszkodowawczy charakter i sposób ustalania, nie może być uznana za wynagrodzenie za usługę, ponieważ nie ma ona charakteru ekwiwalentności.
