0
1017
Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury dokumentującej otrzymane wynagrodzenie za zawarcie umowy najmu i przyjęcie warunków najmu, bowiem nabyta usługa będzie wykorzystana przez Spółkę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług związanych ze świadczeniem usług najmu powierzchni znajdujących się w galerii handlowej.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 6 września 2012 roku nr IPPP2/443-731/12-2/MM.
Sytuacja podatnika
Spółka prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT, polegającą na wynajmie powierzchni komercyjnych. W celu zachęcenia potencjalnych najemców do zawarcia umowy najmu Spółka zamierza oferować im wypłatę określonej kwoty pieniężnej. Kwota ta należna będzie najemcy za sam fakt przystąpienia do zawarcia długoterminowej umowy najmu i zgodę na zaproponowane przez Spółkę warunki wynajmu. Co do zasady raz wypłacona najemcy zachęta pieniężna nie będzie musiała być przez niego zwrócona nawet w przypadku wcześniejszego rozwiązania stosunku najmu (z winy najemcy lub niezależnie od jego winy). W przypadku rozwiązania lub wypowiedzenia umowy najmu może natomiast mieć miejsce sytuacja, gdy najemca zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Spółki kary umownej. Kara ta może być określona z góry jako konkretna stała kwota pieniężna lub być skorelowana z wysokością pierwotnie wypłaconej najemcy zachęty pieniężnej.
W związku z powyższym Spółka zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem, czy wypłacona najemcom zachęta pieniężna za zawarcie umowy najmu stanowi odpłatność za usługę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a w związku tym, czy Spółka ma prawo do odliczenia tego podatku od swojego podatku należnego.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT organ podatkowy wskazał, iż usługa jest takim świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument oraz beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść. Ponadto świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie.
Otrzymane wynagrodzenie za świadczenie wzajemne jest ceną sprzedaży. W odniesieniu do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi więc kwotę należną od nabywcy z tytułu świadczenia, która to kwota pomniejszona o kwotę należnego podatku stanowi obrót opodatkowany na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.
W przedmiotowej sprawie organ podatkowy stwierdził, iż podczas negocjacji umowy najmu niezależnie od zawarcia umowy najmu dochodzi do zawiązania stosunku zobowiązaniowego, w którym najemca jest w stanie zaakceptować warunki Spółki w zamian za wypłaconą kwotę pieniężną. Jednocześnie organ podatkowy podkreślił, że kwota „na zachętę” nie jest wypłacana każdemu oferentowi, ale jest wypłacana najemcy przyszłemu, czyli podmiotowi, który przystąpił do negocjacji umowy i na rzecz którego Spółka będzie świadczyła usługę najmu. W takiej sytuacji występuje wyraźny związek wypłaconego przez Spółkę wynagrodzenia za wzajemne zachowanie najemcy – przystąpienie do zawarcia długoterminowej umowy najmu i wyrażenie zgody na proponowane przez Spółkę warunki wynikające z jej treści.
Tak więc otrzymana kwota przez najemcę od Spółki jest związana z jego określonym zachowaniem, a zatem świadczeniem przez niego usługi. Wypłacona kwota, jak sama Spółka wskazuje, jest formą zachęcania potencjalnego najemcy do zaakceptowania proponowanych przez Spółkę warunków wynikających z przedstawionej umowy najmu. Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.
Podsumowując organ podatkowy uznał, iż zachowanie najemcy w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.
Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Podstawa prawna: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust.1, art. 29 ust. 1, art. 86 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług
