0
1024
Stowarzyszenie w ramach celów statusowych, którymi są nieustanne szkolenia zawodowe, usługi w dziedzinie kultury, sportu i rekreacji, organizuje turnieje siatkówki oraz warsztaty artystyczne zlecone przez zakłady pracy. Czytelniczka zastanawia sie czy do wskazanych zajęć może zastosować zwolnienie z podatku VAT? Dodatkowo Stowarzyszenie świadczy usługi organizacji rajdów górskich kwalifikując je jako usługi rekreacji. Czy prawidłowym jest zastosowanie tutaj opodatkowania na zasadzie marży?
ODPOWIEDŹ
Czytelniczka postępowałaby niewłaściwie stosując zwolnienie do świadczonych usług w dziedzinie kultury oraz nie może stosować opodatkowania w systemie vat marża nie można stosować do usług rekreacyjnych.
UZASADNIENIE
W celu zastosowania zwolnienia z VAT należy odnieść się do art.43 ust.1 pkt 32 oraz pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Do usług związanych ze sportem odnosi sie art. 43 ust. 1 pkt 32, na mocy którego zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:
a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowo-podmiotowym. Oznacza to, że nie spełnienie chociażby jednego warunku powoduje, że dana czynność będzie podlegać opodatkowaniu.
Warunek podmiotowości jest tutaj spełniony, gdyż Stowarzyszenie spełnia definicję innej osoby prawnej. Zastanowić należy się nad spełnieniem warunków dotyczących przedmiotu świadczonej usługi.
Aby zastosować zwolnienie z tytułu prowadzenia turnieju siatkówki należy określić cel jej przeprowadzenia. Dodatkowo trzeba określić charakter świadczonej usługi oraz związek jej świadczenia ze sportem i wychowaniem fizycznym.
Pewne rozstrzygnięcie zawiera art.132 ust.1 lit. m) Dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany, bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki. Zgodnie bowiem z w/w przepisem państwa zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
W zakresie usług kulturalnych w ramach których świadczone są warsztaty artystyczne należy powołać się na art.43 ust.1 pkt 33. Na jego mocy zwolnieniu podlegają usługi kulturalne świadczone m.in. przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Z przedstawionej przez Czytelniczkę sytuacji nie wynika, aby spełniała powyższe warunki podmiotowe. Stąd uznać należy, że zastosowanie zwolnienia z tytułu świadczenia tych usług jest niewłaściwe.
Odnosząc się do usług rekreacji należy zauważyć, że usługi rekreacyjne nie są tożsame z usługami turystycznymi. Porównując chociażby symbole PKWiU stwierdzić można, że mamy do czynienia z różnymi usługami. Usługi rekreacyjne mają symbol 93, natomiast usługi turystyczne 79.
Usługi rekreacyjne w swoim zakresie obejmują jednostki, które prowadzą obiekty lub świadczą usługi w zakresie zaspokajania potrzeb rekreacyjnych swoich klientów. Obejmują ona organizowanie różnych atrakcji rozrywkowych i rekreacyjnych, takich jak: zjazdy wodne, gry, pokazy, wystawy tematyczne i imprezy plenerowe, włączając festyny i inne imprezy rekreacyjne oraz prowadzenie obiektów sportowych.
Z kolei przez usługi turystyczne należy rozumieć usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym. Przy czym, przez turystę rozumie się osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości i która korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc. Należy zaznaczyć, że istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług turystyki jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Usługa turystyki jest bowiem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć, które, jak wynika z powołanych przepisów winny być nabyte od innych podatników.
Z powyższego wynika, że należy rozróżnić pojęcie rekreacji i turystyki. Jeżeli świadczone usługi zostały prawidłowo zakwalifikowane, to opodatkowanie na zasadzie marży, obejmuje tylko usługi turystyki i nie powinno być stosowane do świadczenia usług rekreacyjnych.
Agnieszka Kołodziejczak
