0
980
Zatrzymanie części wynagrodzenia wykonawcy w postaci kaucji gwarancyjnej, w stosunku do której nie został spełniony warunek dotyczący jej uprawdopodobnienia i nie stanie się ona wymagalna, nie powoduje po stronie Spółki obowiązku korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego przypadającej na tę część należności w trybie art. 89b ustawy o VAT – zarówno w przypadku trzymania tych kwot na rachunku bieżącym, jak i wydzielonym rachunku pomocniczym.
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 6 sierpnia 2014 roku nr IPPP3/443-464/14-2/SM.
Sytuacja Podatnika
O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwróciła się Spółka, w której 100% akcji należy do Gminy. Spółka ma na celu założenie, a następnie zarządzanie lotniskiem cywilnym użytku publicznego. Dążenie do realizacji tego celu wymagało wybudowania wszelkich obiektów i budowli służących realizacji założonych celów - działalności lotniskowej.
Prace budowlano-montażowe prowadzone w celu wybudowania m.in. terminala, dróg wewnętrznych i zewnętrznych, garażu dla lotniskowego wozu strażackiego, budynków biurowych, dokonywane są na podstawie umów zawartych z podmiotami działającymi w tym zakresie. W treści tych umów ujęto zapisy na temat zabezpieczenia należytego wykonania umowy. W ramach takiego zabezpieczenia Spółka zatrzymuje 5% wartości należności brutto. Po ostatecznym bezusterkowym odebraniu przedmiotu umowy stwierdzonym protokołem odbioru końcowego, spółka w terminie 30 dni zwraca Wykonawcy 60% kwoty zatrzymanego zabezpieczenia. Pozostałe 40% kwoty zabezpieczenia stanowi zabezpieczenie ewentualnych roszczeń w okresie gwarancji i rękojmi, które po upływie gwarancji, tj. 36-ciu miesięcy od dnia podpisania protokołu odbioru końcowego, zostaje zwrócone Wykonawcy.
Od maja 2014 roku zatrzymane kwoty zabezpieczeń przekazywane są każdorazowo na wydzielony rachunek pomocniczy. Spółka po upływie 150 dni w odniesieniu do zatrzymanych kwot zabezpieczeń dokonuje korekty odliczonego podatku naliczonego w związku z tzw. „ulgą za złe długi”.
Wątpliwości Spółki dotyczą prawidłowości ww. postępowania. Bowiem jej zdaniem nie ma ona obowiązku dokonywanej obecnie korekty.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Udzielając odpowiedzi organ podatkowy w pierwszej kolejności wyjaśnił, iż przedstawione w sprawie kwoty zabezpieczeń pełnią rolę kaucji gwarancyjnych. Natomiast kaucja gwarancyjna w budownictwie to określana - z reguły procentowo - kwota należności wynikających z tytułu wykonanych robót, zatrzymana przez inwestora na określony okres do momentu ich zakończenia tytułem gwarancji. Stanowi ona formę zabezpieczenia należytego wykonania robót przez wykonawcę, bądź też służy do pokrycia roszczeń wynikających z ich niewykonania czy też nienależytego wykonania. Kaucja gwarancyjna, co do zasady, ma charakter zwrotny i pozostaje neutralna podatkowo. Zakres gwarancji, jej okres oraz zasady rozliczania się z pobranych kaucji są ustalane pomiędzy inwestorem i wykonawcą w zawartej umowie.
W analizowanej sprawie w celu zabezpieczenia interesu Spółki ustanowiono zabezpieczenie w wysokości określonego procentu wartości brutto wynagrodzenia, które – jak umówiły się strony – po ostatecznym bezusterkowym odebraniu przedmiotu umowy oraz kolejno po upływie gwarancji i rękojmi jest zwracane wykonawcy.
Reasumując, kaucja to kwota pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania warunków umowy. Nie jest więc obrotem w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem nie rodzi obowiązku podatkowego, gdyż ma charakter zabezpieczenia prawidłowego wykonania umowy i w całości podlega zwrotowi po upływie umówionego terminu, jeżeli nie zostanie zadysponowana na usunięcie wad w wykonanych robotach budowlanych.
Podstawa prawna: art. 29a, art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
