0
967
Teatr, w przypadku wynajmu lokali mieszkalnych na własny rachunek własnym pracownikom w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkalnych, będzie miał prawo do stosowania stawki zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, niezależnie od długości ich pobytu w tych lokalach.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 10 maja 2013 roku nr IPTPP1/443-94/13-6/MW.
Sytuacja podatnika
O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwrócił się Teatr, który dysponuje lokalami mieszkalnymi wynajmowanymi od Województwa, w imieniu którego administruje Zarząd Nieruchomości Wojewódzkich. Teatr lokale te wynajmuje na własny rachunek na cele wyłącznie mieszkalne zatrudnianym przez siebie pracownikom. Jednocześnie pracownicy Teatru nie mają obowiązku przebywać w tych lokalach przez cały miesiąc. Są to osoby, które przyjeżdżają na próby i spektakle i czas ich przebywania w tym lokalu w każdym miesiącu jest różny. Uzależniony jest on od repertuaru oraz ilości prób, spektakli w miesiącu, premier, itp.
Zapewniając pracownikom lokal mieszkalny Teatr zaspokaja ich potrzeby życiowe, zapewniając obsadę na próbach i spektaklach, gdyż bez obecności tych osób spektakle nie mogłyby się odbyć. Zawierana pomiędzy Teatrem a pracownikiem umowa o pracę jest uzależniona od tego czy artysta otrzyma gwarancję noclegu w lokalu mieszkalnym. W przeciwnym razie zawarcie umowy z wartościowym pracownikiem w ogóle może nie dojść do skutku.
Jednocześnie Teatr zaznaczył, że przepisy kodeksu cywilnego nie uzależniają ważności umowy najmu od zachowania formy pisemnej, a zatem umowa zawarta w formie ustnej wiąże obie strony i wywołuje takie same skutki, jak zawarta w formie pisemnej. Taka praktyka wynika natomiast głównie z faktycznej niemożliwości zawierania umów w formie pisemnej ze względu na dużą częstotliwość przyjazdów pracowników, co jest uwarunkowane przede wszystkim specyfiką zawodu artysty -śpiewaka, dyrygenta, choreografa, muzyka, tancerza czy aktora. Teatr nie świadczy usług związanych z zakwaterowaniem. Cel wynajęcia nieruchomości mieszkalnej będzie związany ze stałym interesem życiowym pracowników.
W związku z powyższym Teatr zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem, czy wynajem lokali mieszkalnych na własny rachunek własnym pracownikom, niezależnie od długości ich pobytu, zaspokajając potrzeby mieszkalne tychże pracowników będzie korzystał ze stawki zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.
Dokonując analizy opisu sprawy oraz obowiązujące przepisy organ podatkowy stwierdził, iż usługa świadczona przez Teatr polegająca na wynajmie lokali mieszkalnych, z przeznaczeniem na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych pracowników, związanych ze stałym interesem życiowym, mieści się w katalogu czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem usługa ta podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Przy czym bez znaczenia pozostaje tutaj czas, jaki dany pracownik przebywa w danym lokalu.
Podstawa prawna: art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
