Dokumentowanie sprzedaży towarów nabytych nieodpłatnie

ODPOWIEDŹ

Sposób dokumentowania zapisów w podatkowej księdze regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zgodnie z §12 ust. 3 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1) Faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej „fakturami”, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub

2) Inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

- wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

- datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,

- przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

- podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych,

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Stosownie do treści §13 ww. rozporządzenia, za dowód księgowy uważa się również:

1) Dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;

2) Noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;

3) Dowody przesunięć;

4) Dowody opłat pocztowych i bankowych;

5) Inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Przepisy rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w § 14 ust. 2 wymieniają również dokładnie przypadki, w których poniesione koszty uzyskania przychodów mogą być udokumentowane dowodami wewnętrznymi. Katalog tych zdarzeń jest zamknięty. Wśród nich nie wyszczególniono zdarzenia gospodarczego związanego z przekazaniem do sprzedaży nabytych nieodpłatnie przedmiotów, stanowiących w Pana przypadku towary handlowe. Na pewno jednak sposób prowadzenia księgi musi odzwierciedlać fakt dokonania wszelkich operacji gospodarczych zgodnie z ich rzeczywistym przebiegiem.

Nabycie nieodpłatne prawa własności rzeczy ruchomych z zamiarem ich dalszej odsprzedaży w prawidłowo opodatkowanym obrocie handlowym stanowi operację gospodarczą, która, chociaż nie generuje poniesienia wydatku winna zostać odzwierciedlona w zapisach podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Oznacza to, że w księdze tej muszą znajdować się także te towary handlowe, które będą podlegać dalszej odsprzedaży, nawet gdyby zostały nabyte nieodpłatnie. W związku z powyższym, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów powinna znaleźć się informacja o sposobie nabycia danego towaru. Opis danego zdarzenia winien znajdować się w kolumnie 6 księgi, natomiast w kolumnie 16 (uwagi) można wpisać ilość towarów nabytych nieodpłatnie, a przeznaczonych do dalszej sprzedaży.

Rozporządzenie w sprawie prowadzenia podatkowej księ...