0
891
Spółka z o.o. złożyła drogą elektroniczną do US VAT-R w dniu 10 listopada 2017 roku, jednak dopiero od 11 grudnia 2017 spółka jest podatnikiem VAT. Wspólnikiem tej spółki jest obywatel amerykański mieszkający na stałe w Nowym Jorku, który ma tam własną firmę. W dniu 6 listopada 2017 roku spółka przelała na konto jego firmy w USA kwotę 10.000 USD z przeznaczeniem na zakup towarów (kosmetyków) i pokrycie kosztów transportu. Firma wspólnika z USA wystawiła dwie faktury z dopiskiem „zapłacona w całości” i przesłała do spółki drogą elektroniczną: jedna z dnia 20 listopada 2017 roku dotyczy towarów handlowych (kosmetyków) wraz ze specyfikacją - druga z dnia 22 listopada 2017 roku dotyczy kosztów wysyłki. Prezes Zarządu Spółki upoważnił Agencję Celną w Warszawie do dokonania wszelkich czynności związanych z odprawą celną (sporządzenie odpowiednich dokumentów - SAD) i załatwienie transportu do przewiezienia tych towarów do miejsca prowadzenia działalności spółki. Agencja Celna wystawi fakturę VAT za dokonane czynności oraz fakturę za usługi transportowe dokonane przez określonego przewoźnika. Towar został odprawiony 1 grudnia 2017 roku (PZC z dnia 1.12.2017). Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w VAT z tytułu importu towarów? Czy koszty transportu (wysyłki) w momencie importu zwiększają podstawę opodatkowania importu? Jeżeli tak, to czy też koszty transportu do Warszawy powinienem traktować jako import usług i rozliczyć stawką 0% (art. 83 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT)? W jakiej deklaracji VAT wykazać import towarów i usług przez spółkę, która nie jest podatnikiem VAT?
ODPOWIEDŹ
Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. Podstawę opodatkowania należy zwiększyć o koszty transportu ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia, czyli do siedziby spółki.
Czytelnik w momencie dokonania importu towarów nie był czynnym podatnikiem VAT, zatem nie wykazuje w deklaracji VAT-7 za grudzień 2017 roku importu towarów, natomiast może rozliczyć podatek naliczony, wynikający z dokumentu celnego przy spełnieniu wymaganych warunków.
UZASADNIENIE
Z importem towarów mamy do czynienia wówczas, gdy następuje przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium UE (art.2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług).
W myśl art.33 ust. 1 i ust.4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art.17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b. Podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku, z zastrzeżeniem art. 33a-33c.
Zgodnie z ogólną zasadą obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego (art.19a ust.9 ustawy o VAT), a podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy w przypadku towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (art.30b ust.1 ustawy o VAT). Podstawa opodatkowania, obejmuje także koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu (art.30b ust.4 ustawy o VAT). Przez pierwsze miejsce przeznaczenia zgodnie z art.30b ust.5 ustawy rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju. Zatem Czytelnik powinien zwiększyć podstawę opodatkowania o koszty transportu ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia, czyli do siedziby spółki.
Zgodnie z art. 77 unijnego kodeksu celnego dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:
a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu,
b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozwych.
Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. Tak więc obowiązek podatkowy z tytułu importu w opisanym przypadku powstał 1 grudnia 2017 roku.
Uwaga: Czytelnik przed dokonaniem importu uiścił zapłatę za towar (zaliczkę pokrywającą w całości kwotę zapłaty). Z przepisów ustawy o VAT wynika, iż wpłacone zaliczki po stronie sprzedawcy wiążą się z wykazaniem podatku należnego, a po stronie nabywcy z prawem do odliczenia VAT. Inaczej jest jednak w przypadku zal...
Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu
- Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
- Nielimitowane konsultacje
- ...i wiele więcej!
Jeśli jesteś Prenumeratorem, zaloguj się, aby przeczytać artykuł w całości.
