ODPOWIEDŹ
Tak, ma Pan prawo do odliczenia podatku od opisanych wydatków.
UZASADNIENIE
Prawo do odliczenia VAT jest fundamentalnym prawem podatników tego podatku, gwarantującym zapewnienie jego neutralności. W polskiej ustawie o podatku od towarów i usług prawo to zostało wyrażone w art.86 ust.1, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści przytoczonego artykułu wynika, że prawo do odliczenia podatku może zostać ograniczone tylko w dwóch przypadkach: kiedy odliczenia dokonuje podmiot niebędący podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług lub gdy nabywane towary lub usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Ustawa zawiera również kilka przepisów szczególnych ograniczających prawo do odliczenia (np. w przypadku usług gastronomicznych i noclegowych, paliwa służącego do napędu samochodów osobowych, czy przez podatników stosujących niektóre procedury szczególne). Jak rozumiem, żaden z tych wyjątków nie ma zastosowania w opisanej przez Pana sytuacji, a zatem co do zasady przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w związku z czynnościami opodatkowanymi VAT.
Również art.168 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej stanowi, że jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić, VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Artykuł 176 dyrektywy pozwala natomiast państwom członkowskim na utrzymywanie jedynie tych wyłączeń, które były przewidziane w prawie krajowym w dniu 1 stycznia 1979 roku lub, w odniesieniu do państw członkowskich, które przystąpiły do Wspólnoty Europejskiej po tym terminie, przepisy obowiązujące w dniu ich przystąpienia.
W związku z tym, że w polskim prawie nie obowiązuje wyłączenie prawa do odliczenia podatku od wydatków poniesionych w związku z pracą pracowników zatrudnionych w innej firmie, w sytuacji gdy praca ta służy Pana działalności opodatkowanej VAT, ma Pan prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z tymi wydatkami i bez znaczenia jest fakt, że pracownicy nie są zatrudnieni w Pana firmie.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 18 lipca 2013 roku w sprawie C-124/12 ETS orzekł bowiem, że „Artykuł 168 lit. a) i art. 176 akapit drugi dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, na podstawie których podatnik, który ponosi koszty związane z usługami przewozu, ubraniem roboczym, wyposażeniem ochronnym oraz delegacjami osób wykonujących pracę na jego rzecz, nie posiada prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej związanego z tymi kosztami z tego względu, że owe osoby zostały mu udostępnione przez inny podmiot i w związku z tym nie mogą być uważane w rozumieniu owych przepisów za pracowników owego podatnika, pomimo że wskazane koszty mogą być uznane za pozostające w bezpośrednim i ścisłym związku z ogólnymi kosztami związanymi z całą działalnością gospodarczą wskazanego podatnika.”
Oczywiście, należy pamiętać, że, zgodnie z art.86 ust.2 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia przysługuje pod warunkiem otrzymania przez Pana faktur dokumentujących dokonane wydatki, a w myśl art.86 ust.12 ustawy prawo to powstaje pod warunkiem nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo wykonania usługi, chyba, że dokonuje Pan odliczenia z faktury zaliczkowej.
Ewa Konarska
