ODPOWIEDŹ
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu art. 9 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług (UPTiU) jest to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Zakup paliwa na terytorium innego kraju unijnego, które jest bezpośrednio tankowane do baku samochodu i służy do poruszania się tym pojazdem nawet jeśli po przekroczeniu granicy Polski część tego paliwa pozostała w baku nie stanowi transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). Paliwo zakupione we Włoszech zostało opodatkowane tamtejszym podatkiem VAT, którego nie mogą Państwo odliczyć w Polsce w deklaracji VAT-7. Z treści pytania wnioskuję, że nie będą się Państwo ubiegać o zwrot podatku VAT zapłaconego za granicą od zakupu paliwa, dlatego też w kosztach powinni Państwo ująć kwotę brutto należną za paliwo zakupione we Włoszech.
Z treści pytania wynika, że dokonują Państwo zapłaty w złotówkach, zaś kwoty wyrażone w walutach obcych są przeliczane na złotówki po kursie „transakcyjnym” ustalonym do rozliczeń w umowie zawartej z BP. Ustaloną w ten sposób kwotę transakcji wyrażoną w złotówkach należna ująć w kosztach firmy.
W przypadku transakcji opisanej w pytaniu drugim mamy do czynienia z importem usług, których miejsce opodatkowania, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług (UPTiU) znajduje się w miejscu siedziby usługobiorcy. W tym przypadku miejscem opodatkowania jest Polska, a Państwa firma na podstawie art. 17 ust.1 pkt 4 UPTiU zobligowana jest do rozliczenia podatku należnego od importu usług na zasadzie mechanizmu „odwrotnego obciążenia”.
Z treści pytania wynika, że wystawca faktury dokonał przeliczenia waluty na złotówki po kursie Euro Spot Forward i domyślam się, że taką właśnie zapłatę w walucie polskiej otrzymał od Państwa.
W tej sytuacji za podstawę opodatkowania podatkiem VAT należy przyjąć wartość transakcji wyrażoną w złotówkach według przelicznika zastosowanego przez wystawcę faktury. Jak wynika bowiem z art. 29a ust. 1 UPTiU, podstawą opodatkowania, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W opisanej sytuacji kwota do zapłaty należna usługodawcy jest wyrażona w złotówkach i stanowi ona podstawę do opodatkowania podatkiem VAT.
Gdyby faktura o której mowa w pkt. 2 była wystawiona w walucie obcej i wystawca nie dokonałby przeliczenia należności na złotówki, (oczekiwałby zapłaty za fakturę w walucie obcej) wówczas do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT miałyby zastosowanie przepisy art. 31a UPTiU mówiące o sposobie przeliczenia waluty obcej na walutę polską.
Z treści tego przepisu wynika, że w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem Euro.
Dorota Mróz
Biegły Rewident
