0
1317
Jesteśmy spółką, która zajmuje się m.in. inwestowaniem w budownictwo mieszkaniowe. Czasem do prac budowlanych podnajmujemy inne podmioty. Od 1 listopada 2019 roku m.in. do czynności związanych z budownictwem obowiązuje split payment, czyli konieczność podzielenia płatności za otrzymaną fakturę. Czy w sytuacji gdy na fakturze zakupowej otrzymanej od naszych kontrahentów brak będzie adnotacji „płatność podzielona” nie musimy dokonywać na dwa rachunku tj. podstawowy i VAT?
Odpowiedź
W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług brak jest zapisów, które chroniłyby nabywcę, gdy ten nie zastosuje mechanizmu podzielonej płatności, jeżeli sprzedawca nie zamieścił tej informacji na fakturze. Co więcej podatnik, który pomimo obowiązku stosowania split payment (MPP) nie zastosuje go podlega karze z kodeksu karnego skarbowego lub może spodziewać się dodatkowego zobowiązania w wysokości 30% VAT.
Uzasadnienie
Przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę równą lub powyżej 15 000 zł, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.
Co prawda na fakturze zakupowej sprzedawca obowiązany jest zamieścić informację o płatności podzielonej, ale jej brak w sytuacji gdy zapis taki powinien znajdować się na fakturze nie zwalnia nabywcy z obowiązku podzielonej płatności. Zatem za każdym razem, jeśli Państwa spółka będzie płaciła za fakturę od 15 000 zł wzwyż, dla własnego bezpieczeństwa powinna najpierw sprawdzić, czy usługa lub towar uwidoczniony na fakturze jest wymieniony w załączniku nr 15 do ustawy. Jeśli okaże się, że przedmiotem transakcji są usługi/towary ze wspomnianego załącznika, wówczas musicie Państwo zastosować podzieloną płatność i to bez względu na to czy odpowiednia adnotacja o tej formie płatności znajduje się na fakturze zakupu.
Bardzo istotnym jest, że w przypadku stwierdzenia, że podatnik dokonał płatności z naruszeniem powyższych obowiązków, wówczas naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustali dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, wykazane na fakturze, której dotyczy płatność. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się. Przepis ten jednak nie będzie miał zastosowania, jeżeli dostawca lub usługodawca rozliczy całą kwotę podatku wynikającą z faktury, która została zapłacona z naruszeniem MPP.
Podstawa prawna: art. 106e ust.1 pkt 18a, art. 108a ust.1a, ust.7 i ust. 8 ustawy z 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
