26 października 2013 roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostało rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 roku zmieniające rozporządzenie wykonawcze nr 282/2011 w odniesieniu do miejsca świadczenia usług.
W związku z tym, że od 1 stycznia 2015 roku wszystkie usługi telekomunikacyjne, nadawcze radiowe i telewizyjne i usługi świadczone drogą elektroniczną na rzecz osób niebędących podatnikami mają być opodatkowane w kraju siedziby usługobiorcy, nowe rozporządzenie wprowadza definicję usług telekomunikacyjnych i nadawczych. Rozporządzenie zawiera również definicję siedziby osoby prawnej niebędącej podatnikiem oraz modyfikację przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług wynajmu środków transportu czy dostawy biletów na imprezy przez pośrednika.
Nowe przepisy, w celu zapewnienia jednolitego sposobu opodatkowania usług związanych z nieruchomościami, wprowadzają definicję pojęcia „nieruchomość”, a także określają rodzaj związku z nieruchomościami i podają wykaz przykładowych transakcji związanych z nieruchomościami. Uregulowanie to wydaje się bardzo potrzebne, mając na uwadze chociażby toczący się niedawno w Polsce spór o sposób opodatkowania usług magazynowania, który znalazł finał przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie z wprowadzonym przez nowelizację art.31a rozporządzenia wykonawczego, usługi związane z nieruchomościami, opodatkowane w miejscu położenia nieruchomości, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Dzieje się tak w sytuacji, gdy:
a) usługi wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
b) są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczona i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu nieruchomości.
Rozporządzenie wprost określa, że usługami związanymi z nieruchomościami nie są usługi przechowywania towarów na terenie nieruchomości jeżeli żadna część nieruchomości nie jest przeznaczona do wyłącznego użytku przez usługobiorcę. Usługami takimi w myśl rozporządzenia nie są również między innymi: opracowania planów budynku, jeżeli nie są przeznaczone na konkretną działkę, świadczenie usług reklamowych, nawet jeżeli wiąże się z wykorzystaniem nieruchomości, pośrednictwo w świadczeniu usług zakwaterowania hotelowego czy udostępnianie miejsca na stoisko podczas targów łącznie z innymi powiązanymi usługami takimi jak projekt stoiska, transport i przechowywanie towarów, udostępnianie maszyn, okablowanie, ubezpieczenie i reklama.
Przepisy wprowadzone rozporządzeniem będą miały zastosowanie od 1 stycznia 2015 roku, z wyjątkiem przepisów zawierających uregulowania odnośnie definicji nieruchomości oraz usług związanych z nieruchomościami, które będą miały zastosowanie od 1 stycznia 2017 roku. Rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich, a zatem będzie miało zastosowanie nawet w sytuacji, gdy polski ustawodawca odpowiednio nie zmieni przepisów krajowych.
Ewa Konarska