Miejski i Gminny Ośrodek Kultury jako odrębny byt prawny a zwrot VAT

ODPOWIEDŹ

Miejski i Gminny Ośrodek Kultury jako odrębny od Urzędu Miasta podmiot gospodarczy, ma prawo do odliczenia oraz zwrotu VAT od wydatków poniesionych na montaż klimatyzatorów.

UZASADNIENIE

Miejski i Gminny Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją kultury, której status uregulowany jest w ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ustawa ta określa zasady tworzenia i działania instytucji kultury. W myśl art. 9 ust. 1 w/w/ ustawy, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Stosownie do art.9 ust.2 ww. ustawy, prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym. Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, o czym mówi art. 9 ust. 3 ww. ustawy. Na mocy art. 12 cyt. ustawy, organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona. Instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów (art. 28 ust. 1). Przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji: 1. podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów; 2. celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji; 3. celowej na realizację wskazanych zadań i programów. Jednocześnie, zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego, ośrodki kultury nie zostały ujęte w centralizacji rozliczeń VAT. Przypomnieć trzeba, że do scentralizowania rozliczeń w VAT wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi obowiązane były jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa). Zcentralizowane także zostały związki międzygminne, związki powiatów, powiatowo-gminne, które przejęły na podstawie ustaw prawa i obowiązki JST, wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

W myśl, ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W myśl art. 13 ust 1 Dyrektywy 2006/112. krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań i transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znacznych zakłóceń konkurencji. Pojęcie i zasady funkcjonowania instytucji kultury zostały zdefiniowane w w/w ustawie z 25 października 1991 r. Jej celem jest przede wszystkim realizacja działalności kulturalnej polegającej na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury, co nie stanowi w świetle powyższej ustawy działalności gospodarczej. Dom kultury w formie instytucji kultury tworzy gmina poprzez utworzenie aktu i statutu, następnie poprzez wpis do rejestru instytucji kultury – warunek konieczny. Gmina ma obowiązek zapewnienia niezbędnych środków finansowych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej domu kultury oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona. Zauważyć należy, że gmina odgrywa podstawową rolę w tworzeniu domu kultury. Niemniej tak powstała instytucja pod względem prawnym jest jednostką samodzielną posiadającą osobowość prawną, działającą na własny rachunek i prowadzącą własną gospodarkę finansową. Gmina – organizator nie odpowiada za jej zobowiązania. Zatem, gmina i ośrodek kultury, to dwa oddzielne podmioty. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Podstawą do odliczenia jest faktura otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W związku z tym, że Miejski i Gminny Ośrodek Kultury jest odrębną od Urzędu Miasta samorządową jednostką kultury oraz czynnym podatnikiem VAT, ma prawo do odliczenia i zwrotu VAT od zakupu klimatyzatorów do sali kinowej. Są to bowiem zakupy związane z opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług czynnościami wykonywanymi na podstawie umów cywilnoprawnych.

EWIDENCJA W DEKLARACJACH: W VAT-7(20) nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych należy wykazać w poz. 43 wartość netto i w poz. 44 podatek naliczony, natomiast nabycie towarów i usług pozostałych w poz. 45 – wartość netto, w poz. 46 – podatek naliczony

Podstawa prawna: 15 ust. 1 i ust. 6, art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, art. 2 pkt 1, art. 3 ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od
towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. vat poz. 280).