0
1024
Podatnik ma obowiązek wystawienia faktury VAT, bez przedstawienia paragonu fiskalnego i nie powoduje to ponownej zapłaty podatku VAT od tej samej transakcji.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej numer IPPP2/443-430/11-2/KAN z 11 maja 2011 roku.
Sytuacja podatnika
Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki, która jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest sprzedaż benzyny i oleju napędowego na własnych bezzałogowych stacjach paliw. Spółka dokonuje sprzedaży paliwa zarówno na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jak też na rzecz konsumentów. Sprzedaż paliw jest automatyczne rejestrowana przy zastosowaniu kas rejestrujących/drukarek fiskalnych, zintegrowanych ze znajdującymi się na stacjach urządzeniami dystrybucyjnymi Każdy z Klientów o ile postępował będzie zgodnie ze wskazówkami przekazywanymi przez urządzenie dystrybucyjne lub na nim zamieszczonymi, uzyskać może paragon fiskalny potwierdzający zawarcie transakcji. Oryginał takiego paragonu przedstawiony Spółce stanowi podstawę do wystawienia przez Spółkę faktury. Zdarzają się jednak sytuacje, w których klienci nie dysponują takim oryginałem. Klienci tacy zgłaszają się następnie często do Spółki z żądaniem wystawienia faktury, przedstawiając inne niż oryginał paragonu dowody zawarcia transakcji dostatecznie ją identyfikujące. Do dowodów takich nalezą:
• potwierdzenia bankowe dokonania na stacji o określonej godzinie płatności kartą płatniczą/ kredytową,
• powołanie się na opłacenie transakcji za pomocą karty przedpłaconej, wydawanej przez Spółkę z podaniem czasu dokonania transakcji (istnieje możliwość zweryfikowania tego w systemie Spółki),
• pisemnym oświadczeniem Klienta z podaniem czasu i innych parametrów Identyfikujących transakcję.
Spółka dysponując danymi ze swoich systemów oraz kopiami paragonów fiskalnych z rolek znajdujących się w urządzeniach dystrybucyjnych, jest w stanie w takich przypadkach dokonać jednoznacznej weryfikacji i identyfikacji zgłaszanej przez Klienta transakcji.
W związku z powyższym spółka zwróciła się do organu podatkowego z pytaniami:
• Czy w opisanych powyżej sytuacjach, w których Klient zgłasza żądanie wystawienia faktury bez przedstawienia oryginału paragonu fiskalnego wykazując jednak zawarcie transakcji za pomocą innych niż paragon dowodów Spółka ma obowiązek wystawienia takiemu podmiotowi faktury VAT?
• Czy wystawienie faktury na żądanie Klienta nie przedstawiającego oryginału paragonu w przypadku gdy transakcja została już zaewidencjonowana uprzednio w pamięci fiskalnej urządzeń znajdujących się na stacjach i Spółka ujęła ją na podstawie raportów fiskalnych w deklaracji VAT, powoduje konieczność ponownej zapłaty podatku VAT od tej samej transakcji?
Uzasadnienie Dyrektora Izby Skarbowej
Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży, a ustawodawca określił w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury VAT muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług. Stosownie do art. 106 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur VAT osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dysponując danymi ze swoich systemów oraz kopiami paragonów fiskalnych z rolek znajdujących się w urządzeniach dystrybucyjnych ma możliwość dokonania jednoznacznej weryfikacji i identyfikacji zgłaszanej przez Klienta transakcji, zatem w sytuacjach, w których Klient zgłasza żądanie wystawienia faktury bez przedstawienia oryginału paragonu fiskalnego wykazując jednak zawarcie transakcji za pomocą innych niż paragon dowodów Spółka ma obowiązek wystawienia takiemu podmiotowi fakturę VAT.
Zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W przypadku dokonania przez klienta zakupu paliwa na stacji, zakup taki jest poprzedzony płatnością. Wydanie towaru następuje zawsze po uiszczeniu całej należności. Podstawą opodatkowania jest kwota należna, jaką klient płaci za towar. W przypadku, gdy na żądanie klienta zostanie wystawiona faktura, bez przedstawienia oryginału paragonu transakcja zostanie zaewidencjonowana w pamięci fiskalnej urządzeń znajdujących się na stacjach, nie ma konieczności ponownej zapłaty podatku VAT od tej samej transakcji, gdyż podatek VAT został już przez Spółkę zapłacony w oparciu o dane zawarte w raportach fiskalnych, które można potwierdzić przez:
• potwierdzenia bankowe dokonania na stacji o określonej godzinie płatności kartą płatniczą/kredytową,
• powołanie się na opłacenie transakcji za pomocą karty przedpłaconej, wydawanej przez Spółkę z podaniem czasu dokonania transakcji,
• pisemne oświadczenie Klienta z podaniem czasu i innych parametrów identyfikujących transakcję.
Podstawa prawna: art.29 ust.1 i art.106 ust.4 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
