0
1405
Podstawą opodatkowania wykonywanych usług najmu wraz z pośrednictwem, jest całość świadczenia pieniężnego otrzymanego od Pośrednika. Skoro wynagrodzenie Podatnika skalkulowane jest na podstawie różnicy pomiędzy kwotą należności pobranych od klientów a kwotą poniesionych kosztów wykonania umowy pomniejszone o należną Pośrednikowi prowizję, to tak ustalona wartość stanowić będzie podstawę opodatkowania.
Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z 12 lutego 2019 roku, nr 0114-KDIP4.4012.868.2018.1.RK.
Sytuacja Podatnika
Wspólnicy spółki cywilnej (Podatnik) są właścicielami lokalu mieszkalnego, który przeznaczyli (w ramach spółki cywilnej) na cele wynajmu krótkoterminowego. Podatnik świadczy wyłącznie usługi zakwaterowania, polegające na oddaniu lokalu na cele krótkotrwałego pobytu, nie połączone ze świadczeniem innych usług. Lokal został przekazany pośrednikowi - spółce sp. z o.o., która w imieniu Podatnika prowadzi wynajem Lokalu oraz zarządza nim w zakresie koniecznym przy tego typu usłudze pośrednictwa. Po upływie miesiąca Podatnik otrzymuje od pośrednika rozliczenie, określające liczbę dniówek wynajmu i kwoty pobrane od klientów korzystających z lokalu. W oparciu o to rozliczenie Podatnik wystawia pośrednikowi fakturę za wynajem krótkoterminowy. Z kolei pośrednik – zgodnie z umową – obciąża Podatnika kosztami zarządu nieruchomością i swoją prowizją. W treści umowy określono dzienną stawkę czynszu należnego od klienta wynajmującego lokal, należną tylko za dni wynajmu. Lokal jest wynajmowany przez pośrednika od początku wyłącznie jako apartament dla turystów lub innych osób, na kilka lub kilkanaście dni. Umowa pośrednictwa obliguje pośrednika do poszukiwania klientów zainteresowanych nabyciem usług krótkotrwałego zakwaterowania w lokalu. W przypadku znalezienia takich klientów pośrednik zawiera we własnym imieniu z klientami umowy usług krótkoterminowego zakwaterowania.
Stanowisko Dyrektora
Zgodnie z art. 29a ust. 1 podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 cyt. ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Skoro zatem wynagrodzenie Podatnika skalkulowane jest na podstawie różnicy pomiędzy kwotą należności pobranych od klientów a kwotą poniesionych kosztów wykonania umowy pomniejszone o należną Pośrednikowi prowizję, to tak ustalona wartość stanowić będzie podstawę opodatkowania.
Podsumowując, podstawą opodatkowania wykonywanych przez Podatnika usług jest całość świadczenia pieniężnego otrzymanego od Pośrednika.
Podstawa prawna: art.29a ust.1 i ust.7 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
