ODPOWIEDŹ
Podstawowym aktem prawnym regulującym problematykę oznaczania przedsiębiorcy jest kodeks cywilny. Zgodnie z zawartym tam unormowaniem przedsiębiorca działa pod firmą. Kodeks cywilny wprowadza dwie ważne wskazówki dotyczące oznaczenia firmy. Jedna z nich dotyczy firmy osoby fizycznej i stanowi, że firma osoby fizycznej musi zawierać jej imię i nazwisko oraz dodatkowo może zawierać dowolnie dobrane określenia.
UZASADNIENIE
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, ze zm.) w sposób precyzyjny definiuje nam w jaki sposób identyfikujemy przedsiębiorcę.
• Art. 431. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
• Art. 432. § 1. Przedsiębiorca działa pod firmą.
• Art. 434. Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.
Z mocy prawa firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Do dyspozycji przedsiębiorcy, choć z pewnymi ograniczeniami, ustawodawca pozostawił sposób, o jakie określenia może on uzupełnić firmę. Takim uzupełnieniem może być zarówno pseudonim, jak i sformułowania fantazyjne, nie występujące w języku polskim, wskazanie regionu, na którym przedsiębiorca działa oraz określenie branży. Często spotykane jest dodawanie tytułu zawodowego, stopnia albo tytułu naukowego w przypadku legitymowania się nimi przez przedsiębiorcę.
Najważniejsze jest jednak, żeby tak zbudowana z różnych elementów firma, po pierwsze, odróżniała danego przedsiębiorcę od innych działających na tym samym rynku (art. 433 par. 1 kodeksu cywilnego), a po drugie, nie wprowadzała w błąd innych uczestników obrotu (art. 433 par. 2 k.c.). W przepisach prawa zwraca się szczególną uwagę na to, aby firma nie wprowadzała w błąd, co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności i źródeł zaopatrzenia. Oprócz tego firma nie może zawierać niektórych sformułowań, które są zastrzeżone wyłącznie dla określonych podmiotów.
W literaturze wyróżnia się tzw. zasady prawa firmowego, które obowiązują każdego przedsiębiorcę, a mianowicie:
1. Prawdziwość – firma nie może wprowadzać w błąd, co do osoby, przedmiotu, działalności, miejsca działalności oraz źródeł zaopatrzenia,
2. Jedność – każdy przedsiębiorca ma jedną firmę,
3. Wyłączność – firma przedsiębiorcy powinna odróżniać się dostatecznie od firm innych działających na tym samym rynki i prowadzących podobną działalność,
4. Ciągłość – pomimo określonych zmian przedsiębiorca może prowadzić firmę pod tą sama nazwą,
5. Jawność – firma jest ujawniona.
Reasumując powyższe, należy stwierdzić, iż zgodnie z przepisem prawa na fakturach wystawianych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą należy umieścić przede wszystkim firmę przedsiębiorcy, którą w przypadku osób fizycznych, jest imię i nazwisko. Używanie natomiast zamiennie pozostałych określeń włączonych do firmy przedsiębiorcy jest dozwolone. Tym samym za prawidłowe należy uznać, że na fakturach wystawianych w związku z prowadzoną działalnością obok imienia i nazwiska przedsiębiorca ma prawo wskazywać nazwę tego zakładu, z którego działalnością związana jest wystawiana faktura, tj. np. Kwiaciarnia „TULIPAN”.
Zaznaczyć należy, iż powyższe dane umieszczone na fakturze muszą być odzwierciedleniem odpowiednich wpisów w ewidencji działalności gospodarczej.
Magdalena Misiak
