Stawka podatku przy usługach polegających na zapewnieniu pracowników do obsługi pojazdów autobusowych w transporcie pasażerskim

 Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej o sygnaturze ITPP1/443-1028/12/TS z 6 grudnia 2012 roku.

Sytuacja podatnika

Podatnik prowadzi jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. świadczenie usług, polegających na prowadzeniu pojazdów autobusowych w transporcie miejskim i podmiejskim. Usługi te świadczy jako wykonawca na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług ze zlecającym (Spółką). Zlecający prowadzi licencjonowaną działalność przewoźnika drogowego, polegającą na wykonywaniu regularnych przewozów pasażerskich w komunikacji zbiorowej na terenie Gminy Miasta i gmin sąsiadujących, własnym taborem autobusowym. Natomiast Podatnik, jako wykonawca, zatrudnia i posiada w dyspozycji kierowców spełniających wymagania zlecającego określone m.in. w przepisach ustawy o transporcie drogowym i ustawy Prawo o ruchu drogowym. Istotą świadczonych usług na rzecz zlecającego jest prowadzenie usług transportowych, lecz wyłącznie pojazdami autobusowymi zlecającego, w terminach ściśle określonych w treści danego zlecenia. Usługi te są wykonywane w oparciu o rozkłady jazdy obowiązujące na danej linii autobusowej, taborem autobusowym zlecającego, przy pomocy kierowców, będących wyłącznie w dyspozycji pytającego.

W związku z przedstawioną sytuacją zadano pytanie :czy uprawnione jest przyjęcie, iż do powołanych usług będzie miała zastosowanie obniżona 8%, a nie podstawowa 23% stawka podatku od towarów i usług, bowiem usługi wykonywane na rzecz zamawiającego winny być kwalifikowane do usług komunikacji miejskiej, a ściślej „Transportu lądowego pasażerskiego, miejskiego i podmiejskiego”, zgodnie z poz. 155 zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 155 wskazano na – „Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski” (PKWiU 49.31).

Udzielając odpowiedzi organ podatkowy dokonał oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku mogą być uznane za usługi transportu. Wziął przy tym pod uwagę akty prawne regulujące materię prawną w przedmiocie zasad prowadzenia działalności gospodarczej w omawianym zakresie.

Jak wynika z art. 4 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym, krajowy transport drogowy oznacza podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju, za które uważa się również zespoły pojazdów składające się z pojazdu samochodowego i przyczepy lub naczepy, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym jazda pojazdu, miejsce rozpoczęcia lub zakończenia podróży i przejazdu oraz droga znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wskazano w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podjęcie i wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji na wykonywanie transportu drogowego, zwanej dalej „licencją”.

Przedsiębiorcy udziela się licencji, z zastrzeżeniem art. 6, jeżeli spełnione są wymagania określone w ust. 3 pkt 1-5 powyższego artykułu. W pkt 5 mowa jest o posiadaniu tytułu prawnego do dysponowania pojazdem lub pojazdami samochodowymi spełniającymi wymagania techniczne określone przepisami prawa o ruchu drogowym, którymi transport drogowy ma...