Ewidencja pożyczek i jej wycena

Odpowiedź

Sposób księgowania będzie zależny od istotności łącznej kwoty ujawnionego błędu. Jeżeli jednostka, zgodnie z ustawą o rachunkowości uzna, że jest to wartość istotna z punktu widzenia sprawozdania finansowego spółki, to odsetki należy zaksięgować w ciężar wyniku finansowego lat poprzednich. Jeżeli natomiast mamy do czynienia z błędem nieistotnym, to ujawnienie obciąży wynik roku bieżącego. 

Uzasadnienie

Artykuł 54 ustawy z dnia 29 września 1994 r. stanowi, że w sytuacji, gdy po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe lub powodujących, że założenie kontynuowania działalności przez jednostkę nie jest uzasadnione, powinna ona zmienić to sprawozdanie, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie finansowe dotyczy, oraz powiadomić biegłego rewidenta, który sprawozdanie to bada lub zbadał. Jeżeli zdarzenia, które nastąpiły po dniu bilansowym, nie powodują zmiany stanu istniejącego na dzień bilansowy, to odpowiednie wyjaśnienia zamieszcza się w informacji dodatkowej.
W myśl art. 54 ust. 2 ustawy o rachunkowości, jeżeli jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, o których mowa powyżej, po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego, to ich skutki ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała. 
Natomiast zgodnie z art. 54 ust. 3, jeżeli w danym roku obrotowym lub przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za ten rok obrotowy jednostka stwierdziła popełnienie w poprzednich latach obrotowych błędu, w następstwie którego nie można uznać sprawozdania finansowego za rok lub lata poprzednie za spełniające wymagania określone w art. 4 ust. 1, to kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako zysk (strata) z lat ubiegłych.
Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości jednostki są obowiązane stosować przyjęte zasady (politykę) rachunkowości, rzetelnie i jasno przedstawiając sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy.
Jedną z tych zasad jest tzw. zasada istotności. Zgodnie z nią informacje wykazywane w sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym należy uznać za istotne, gdy ich pominięcie lub zniekształcenie może wpływać na decyzje podejmowane na ich podstawie przez użytkowników tych sprawozdań. Nie można uznać poszczególnych pozycji za nieistotne, jeżeli wszystkie nieistotne pozycje o podobnym charakterze łącznie uznaje się za istotne.
Biorąc pod uwagę powyższe, w zależności od uznania przez jednostkę, czy mamy do czynienia z błędem istotnym, czy też nie: 

• błędy roku bieżącego wykryte po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, ale przed jego zatwierdzeniem, uznane za istotne, wymagają korekty w księgach rachunkowych bieżącego roku obrotowego i odpowiedniej zmiany rocznego sprawozdania finansowego; 
• skutki błędów uznane za nieistotne ujmuje się w księgach rachunkowych następnego roku obrotowego;
• błędy popełnione w poprzednich latach obrotowych, zawarte w zatwierdzonych sprawozdaniach finansowych, wykryte w bieżącym roku obrotowym lub po jego zakończeniu, a przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za ten rok, koryguje się w księgach rachunkowych bieżącego roku obrotowego;
• korekty błędów popełnionych w poprzednich lata...