Szukanie zaawansowane

Szukanie wraz z odmianą wyrazów
Wstaw * (gwiazdka) po wpisaniu początku wyrazu
np. podatk*, aby znaleźć podatkami, podatkach itd.

Dokładne dopasowanie
Wpisz wyrażenie w cudzysłowie.
Na przykład: "podatek dochodowy".

Wykluczenie wyrażenia
Wstaw - (minus) przed słowem, które chcesz wykluczyć. Na przykład: "sprzedaż -towar"

Brak wyników

Z dniem 1 lipca 2021 roku zaczną obowiązywać nowe zasady opodatkowania dostaw za pośrednictwem interfejsów elektronicznych. Celem zmian ma być uszczelnienie VAT w handlu elektronicznym i imporcie tzw. małych przesyłek do Unii Europejskiej oraz uproszczenie obowiązków VAT dla przedsiębiorców prowadzących głównie przez internet transgraniczną sprzedaż towarów lub usług na rzecz odbiorców końcowych, którymi są konsumenci, tzw. B2C.

Obecnie sprzedawca oferuje za pośrednictwem platform internetowych towar, który nabywa konsument i transakcja ta ma charakter dostawy bezpośredniej między sprzedawcą a konsumentem. Interfejs elektroniczny nie bierze udziału w tych transakcjach - jest jedynie pośrednikiem łączącym sprzedawcę z konsumentem.
Od 1 lipca 2021 w pewnych przypadkach będzie się przyjmowało, że jeżeli sprzedawca oferuje towary na portalu internetowym i portal ten ułatwia transakcję między sprzedawcą a konsumentem znajdującym się w dowolnym kraju Unii Europejskiej, to interfejs elektroniczny stanie się stroną transakcji. Zostanie on włączony w łańcuch dostaw i jedna transakcja B2C zostanie podzielona na dwie dostawy, tj.:

  • transakcję pomiędzy sprzedawcą a interfejsem elektronicznym, czyli B2B (tzw. dostawa nieruchoma której nie jest przypisany transport towarów) oraz między interfejsem a konsumentem ostatecznym (B2C), której przypisany jest transport towarów kierowanych do konsumenta. 

Zatem interfejs stanie się nabywcą tych towarów, które następnie będzie sprzedawał na rzecz konsumenta.
Sytuacja ta będzie dotyczyła 2 przypadków: 

  • pierwszy bierze pod uwagę skąd towar jedzie i jaką ma wartość – może to być polski sprzedawca sprzedający towar do polskiego nabywcy, ale jeżeli w ramach tej transakcji zamawiany jest towar i jest on transportowany bezpośrednio z kraju nieunijnego i ma wartość poniżej 150 euro,
  • drugi dotyczy towaru znajdującego się już na terytorium Unii, ale sprzedawcą jest podmiot nieunijny, tj. taki który nie posiada siedziby / stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem,
    - wówczas uznaje się, że platforma ten sam towar nabyła i dokonała jego sprzedaży, skutkiem czego to na platformie będzie spoczywał obowiązek pobrania VAT od konsumenta od tej transakcji.

 

W związku z powyższym dużym wyzwaniem dla platform internetowych ułatwiających taką sprzedaż będzie wprowadzenie procedur automatycznej, bieżącej weryfikacji które z transakcji będą objęte nowym reżimem, czyli dla których platforma będzie musiała wystąpić jako podatnik VAT, a których nie będzie on dotyczył, jak np. przesyłek towarów importowanych, ale o wartości powyżej 150 euro. 
Zatem platforma, jako domniemany dostawca przejmuje na siebie odpowiedzialność związaną z poborem podatku VAT od konsumenta. Istotne będzie zatem ustalenie zasad zbierania danych od dostawców o tym  skąd towar jest dostarczany, jaką będzie miał wartość oraz jaki jest status nabywcy oraz sprzedawcy tych towarów, czy towar przyjeżdża spoza Unii, czy też jest to towar unijny, ale dostarczany przez nieunijny podmiot na rzecz konsumenta.
Co istotne, jeśli chodzi o transakcje C2C – konsument do konsumenta, to głównym założeniem jest, że każdy kto sprzedaje na platformie internetowej jest traktowany jak przedsiębiorca, chyba że udowodni, że nim nie jest. Sam fakt nie podania nr NIP, jako NIP podatnika w trakcie rejestracji sprzedawcy na platformie nie wyłącza automatycznie tego sprzedawcy z kręgu przedsiębiorców.

Ważne: Należy pamiętać, że odpowiedzialność za nierozliczony VAT spoczywał będzie na operatorach platform.

W przypadku dokonywania tych transakcji:

  • na rzecz konsumentów w innych krajach Unii istotne będzie ustalenie wysokości VAT na sprzedawane towary w krajach konsumentów, natomiast 
  • pomiędzy B2B, czyli pomiędzy sprzedawcą właściwym a platformą zastosowanie będzie miało specjalne rozwiązanie: w przypadku gdy sprzedawca jest podmiotem nieunijnym i sprzedaje towary znajdujące się na terytorium kraju za pośrednictwem portalu, sprzedawca będzie zobowiązany wystawić fakturę ze stawką 0%, natomiast dalsza sprzedaż z platformy dalej, czyli na rzecz osób fizycznych musi być opodatkowana stawką VAT właściwą dla towaru w kraju konsumenta, czyli kraju w którym te towary są odbierane.

Przedsiębiorcy dokonujący sprzedaży na rzecz konsumentów w UE towarów importowanych z państw trzecich w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 euro będą mogli skorzystać z uproszczonej procedury rozliczeń VAT tzw. procedury OSS (one stop shop). W ramach OSS przedsiębiorca nie jest zobowiązany dokonywać rejestracji do celów VAT w każdym państwie, w którym siedzibę bądź stałe miejsce zamieszkania ma odbiorca usługi. Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków VAT nałożonych na przedsiębiorców dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi konsumentom niebędącym podatnikami VAT na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:

  • elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim,
  • deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji,
  • współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy mają charakter transgraniczny.

Istotną zmianą wprowadzaną przez pakiet VAT e-commerce jest zwolnienie z VAT importu towarów w przesyłkach o wartości nieprzekraczającej 150 euro, jeżeli VAT będzie deklarowany i rozliczany w tej procedurze. 
Jeśli natomiast przedsiębiorca nie zdecyduje na takie rozwiązanie, będzie mógł skorzystać z innej procedury uproszczenia dla importu towarów w przesyłkach o wartości nieprzekraczającej 150 euro. Podatek zostanie pobrany od osoby, dla której towary są przeznaczone przez osobę dokonującą zgłoszenia celnego (np. operatora pocztowego, firmę kurierską), która wpłaci ten pobrany od odbiorcy VAT organom celnym, poprzez dokonanie płatności miesięcznej. 
Ewidencja tych czynności musi być prowadzona w postaci elektronicznej, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 54c ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie systemu podatku od wartości dodanej, i tak:

  1. Podatnik który zdecyduje się na stosowanie procedury szczególnej będzie zobowiązany prowadzić ewidencję określoną w art. 63c w/w rozporządzenia, tj. zawierającą:
    a) państwo członkowskie konsumpcji, w którym dokonywane są dostawy towarów lub świadczone są usługi; 
    b) rodzaj świadczonych usług lub opis i ilość towarów będących przedmiotem dostawy; 
    c) datę świadczenia usług lub dokonania dostawy towarów; 
    d) podstawę opodatkowania ze wskazaniem zastosowanej waluty; 
    e) wszelkie kolejne kwoty podwyższające lub obniżające podstawę opodatkowania; 
    f) zastosowaną stawkę VAT; 
    g) kwotę należnego VAT ze wskazaniem zastosowanej waluty; 
    h) datę i kwotę otrzymanych płatności; 
    i) wszelkie płatności zaliczkowe otrzymane przed dostawą towarów lub świadczeniem usług;
    j) w przypadku gdy wystawiono fakturę – informacje zawarte na fakturze; 
    k) w przypadku usług - informacje wykorzystywane do określenia miejsca, w którym usługobiorca ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, lub zwykłe miejsce pobytu, natomiast w przypadku towarów – informacje wykorzystywane do określenia miejsca rozpoczęcia i zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy; 
    l) wszelkie dowody dotyczące możliwych zwrotów towarów, w tym podstawę opodatkowania i zastosowaną stawkę VAT. 
  2. 2. Podatnik który nie zdecyduje się na stosowanie procedury szczególnej będzie zobowiązany prowadzić ewidencję określoną w art. 242 dyrektywy 2006/112/WE, czyli w sposób wystarczająco szczegółowy, by umożliwić organom podatkowym państw członkowskich, w których te dostawy podlegają opodatkowaniu, sprawdzenie, czy VAT został prawidłowo rozliczony. 

Dodatkowo ewidencja będzie musiała być udostępniona drogą elektroniczną zainteresowanym państwom członkowskim na  ich wniosek oraz przechowywana przez  okres dziesięciu lat począwszy od końca roku, w  którym dokonano transakcji.
Obowiązek podatkowy w odniesieniu do w/w dostaw towarów, dokonywanych: 

  1. na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów, 
  2. przez podatnika ułatwiającego dostawy towarów 
    - powstaje w momencie zaakceptowania płatności w rozumieniu art. 41a rozporządzenia 282/2011.

Zgodnie z tym przepisem moment zaakceptowania płatności oznacza moment, w którym dostawca sprzedający towary poprzez interfejs elektroniczny lub osoba działająca na jego rzecz otrzymują potwierdzenie płatności, wiadomość o autoryzacji płatności lub zobowiązanie nabywcy do dokonania płatności, w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi najwcześniej, bez względu na to, kiedy dojdzie do faktycznej zapłaty kwoty pieniężnej. 

Zapraszamy do wzięcia udziału w bezpłatnym webinarze podczas którego dowiesz się, czego spodziewać się podczas zdalnej kontroli podstakowej w 2021 roku -->

Podstawa prawna: projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2019/2026 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług ułatwianych poprzez użycie interfejsów elektronicznych oraz w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów.