Zmiana terminu zapłaty na fakturze wystawionej przez sprzedawcę

VAT naliczony i należny

Zdarzają się sytuacje, gdy kontrahent otrzyma fakturę, w której podany jet inny termin płatności, niż wynika to z określonej przez strony transakcji umowy. Jak w takiej sytuacji dokonać zmiany wykazanego w fakturze terminu.

ODPOWIEDŹ

Faktura, co do zasady, jest dokumentem wystawianym dla potrzeb dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zasady wystawiania i przechowywania faktur regulują: art. 106a-106q, art. 112 i art. 112a ustawy o podatku od towarów i usług zwaną dalej ustawą o VAT oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 roku w sprawie wystawiania faktur.

Dane, które powinna zawierać faktura zostały określone w art. 106e ustawy o VAT. W powołanym natomiast rozporządzeniu Ministra Finansów wskazano przypadki, w których faktura może zawierać węższy zakres danych niż określony w w/w art. 106e.

Przepisy art. 106e ustawy o VAT stanowią odzwierciedlenie obowiązujących w tym zakresie regulacji dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionych przez dyrektywę Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 roku. Zmieniającą w/w dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania. Przepisy dyrektywy 2006/112/WE w brzmieniu nadanym dyrektywą 2010/45/UE nie zezwalają na wprowadzenie obowiązku podawania na fakturach danych innych niż wymienione w art. 226, 227 i 230 dyrektywy VAT.

Ministerstwo Finansów w indywidualnych interpretacjach stoi na stanowisku, że powołane przepisy o podatku VAT, które znajdują umocowanie w regulacjach unijnych, nie nakładają obowiązku podawania w fakturze informacji o terminie zapłaty za dostarczone towary i usługi. W związku z tym, nałożenie na podatników obowiązku podawania na fakturze innych danych niż określone w powołanym art. 106e ustawy o VAT jest sprzeczne z prawem unijnym. Przepisy ustawy o VAT nie regulują zasad korygowania danych, w tym terminu płatności, których podanie w fakturze nie jest wymagane na podstawie tych regulacji. Sposób korygowania takich dodatkowych danych wykazanych w fakturze dla potrzeb kontrahentów w związku z daną transakcją powinien zatem zostać określony przez strony umowy. Przepisy ustawy o VAT nie sprzeciwiają się, aby korygowanie takich danych następowało w drodze wystawienia przez nabywcę noty korygującej (należy pamiętać, że nota korygująca powinna zostać zaakceptowana przez wystawcę faktury). Nie jest natomiast możliwe skorygowanie takich danych poprzez wystawienie faktury korygującej na podstawie art. 106j ustawy o podatku od towarów i usług.

Marta Rusin

Przypisy