VAT od gratisów reklamowych w kosztach podatkowych

Odpowiedź

Tak, koszty VAT naliczonego od upominków małej wartości mogą być, co do zasady, zaliczone do kosztów podatkowych przedsiębiorcy. Pod warunkiem jednak, że wydatek na przekazywanie klientom gratisów został poniesiony w celach reklamowych, a nie reprezentacyjnych i ma związek przyczynowo skutkowy z przychodami przedsiębiorcy.  

Uzasadnienie 

Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w takim zakresie, w jakim nabywane towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Opodatkowaniu VAT podlega także nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, które nie służy celom prowadzonego przedsiębiorstwa, jeśli przy nabyciu tych towarów podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT). W takim przypadku następuje zrównanie czynności nieodpłatnych z odpłatnymi dostawami. 

Wyjątek od powyższej zasady reguluje art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie obejmuje ona prezentów o małej wartości i próbek. Przy czym prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, są wyłączone z opodatkowania pod warunkiem, że ich przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.
Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób, 
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Co istotne, łączną wartość prezentów małej wartości, nieprzekraczającą w roku podatkowym kwoty 100 zł, należy rozumieć jako cenę ich nabycia netto (bez podatku), a w razie braku ceny nabycia - jako koszt wytworzenia, określony w momencie przekazania towaru (por. wyrok NSA z 1 lipca 2014 r., sygn. akt I FSK 1123/13). 
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jak wskazuje art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f., kosztem podatkowym przedsiębiorcy nie są m.in. koszty reprezentacji. Brak jest natomiast wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków na reklamę firmy. 
Jak wynika z powyższego, dla celów podatkowych istotne jest rozróżnienie firmowych kosztów reprezentacji od kosztów reklamowych. Przepisy nie dookreślają, co należy rozumieć pod pojęciem reprezentacji. Przyjmuje się, że wydatki na reprezentację to koszty, jakie podatnik ponosi w celu stworzenia pozytywnego wizerunku swojej firmy. Charakteru reprezentacyjnego nie ma wręczanie upominków o niewielkiej wartości opatrzonych w logo firmy. Gdyby wartość takich prezentów była wysoka i byłyby one kierowane tylko do wybranej grupy klientów, wówczas takie działanie można by potraktować jako reprezentację, czyli budowanie odpowiednich relacji z klientem w celu wykreowania pozytywnego wizerunku firmy.
Z kolei reklama to rozpowszechnianie informacji o firmie i jej produktach, może być ona realizowana za pomocą różnych środków przekazu. Charakter reklamowy będą miały bez wątpienia rozsyłane wraz ze sprzedawanym towarem do wszystkich klientów gratisy o niewielkiej wartości z logo firmy (np. długopisy, breloczki, naklejki itp.). 
W świetle powyższego, przekazywanie nieodpłatnie gadżetów reklamowych (długopisów o małej wartości) z logo firmy należy uznać za akcję reklamowo-marketingową, służącą promowaniu marki i zwiększaniu sprzedaży, a więc związaną z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Nieodpłatne przekazywanie gadżetów reklamowych o małej wartości ma na celu rozpowszechnianie wiedzy o firmie i oferowanych przez nią produktach/usługach. A skoro takie działanie stanowi reklamę firmy, to wydatki poniesione na przekazywane drobne prezenty z logo firmy przedsiębiorca może zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów. Wydatek taki pozostaje bez wątpienia w związku przyczynowo skutkowym z przychodami (art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.). 
Reasumując, należy stwierdzić, że skoro przedsiębiorca naliczył od przekazania na potrzeby reklamy upominków (prezentów małej wartości) VAT należny, to może on stanowić koszt uzyskania przychodów zgodnie z  art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b u.p.d.o.f. 

Podstawa prawna: art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 23 i pkt 43 lit. b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 7 ust. 2-4, art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.