Refakturowanie wydatków przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz członków

Odpowiedź

Refakturowanie różnego typu usług przez wspólnotę mieszkaniową jest możliwe, gdy usługa dotyczy konkretnego lokalu mieszkalnego. Gdy natomiast usługi są świadczone na rzecz wspólnoty (jako całości), to refakturowanie nie ma zastosowania, gdyż to sama wspólnota wyświadcza usługę na rzecz swoich członków. 

Uzasadnienie 

Na wstępie należy wskazać, że ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług nie podał definicji legalnej refakturowania. Występuje natomiast definicja faktury, a czynność refakturowania to nic innego jak wystawienie faktury z tytułu odprzedaży na rzecz osoby trzeciej, która faktycznie będzie korzystała z danej usługi. Zatem w ramach czynności refakturowania występują trzy podmioty: 

• sprzedawca usługi,
• nabywca pośredni usługi, czyli refakturujący ją (nie korzysta z usługi, a tylko ewidencjonuje w swoich księgach podatkowych, a następnie obciąża faktycznie korzystającego z usługi i w takiej samej kwocie), oraz 
• nabywca faktyczny, który z niej skorzysta i poniesie ostatecznie ciężar ekonomiczny nabycia. 

W sensie ekonomicznym refakturowanie to przeniesienie kosztu. Analizując powyższe zagadnienie należy wziąć pod uwagę treść art. 8 ust.2a ustawy o podatku od towarów i usług: W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Fakt, że podmiot pośredniczący nabywa i odprzedaje usługę ma ten skutek, iż należy zawsze odróżniać:

• czy dana usługa może być refakturowana (nie jest zużywana przez nabywcę pośredniczącego do wykonania innego typu usługi, którą on świadczy),
• czy też nie może być przedmiotem refaktury, gdyż stanowi element który składa się (jest jednym z elementów) na wykonanie usługi – wtedy niezbędne jest ustalenie dla celów prawidłowego ustalania podatku należnego podstawy opodatkowania zgodnie z art.29a ust.1 oraz ust.6 pkt 2 u.p.t.u. 

Zgodnie z tym przepisem podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art.  30a-30c, art.  32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z  tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z  otrzymanymi dotacjami, subwencjami i  innymi dopłatami o  podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. I dalej: podstawa opodatkowania obejmuje: 

1. podatki, cła, opłaty i  inne należności o  podobnym charakterze, z  wyjątkiem kwoty podatku; 
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i  ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Za element odróżniający należy zatem przyjmować „konsumpcję” usługi celem wykonania innej usługi, inaczej mówiąc usługa „pierwotna” nie jest w niezmienionej formie przenoszona na faktycznego zużywającego lecz musi zostać wykorzystana do świadczenia innego typu usługi. Wyjątk...