Wynajem działki w celach reklamowych a VAT

Odpowiedź   
Zgodnie z aktualnym orzecznictwem sądów i organów UE usługi udostępnienia powierzchni pod reklamę nie stanowią dzierżawy nieruchomości, ale są usługą reklamy, a wówczas obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, określonych w art. 19a ust. 1 w powiązaniu z art. 19a ust. 3 ustawy. Data wystawienia faktury nie ma w tym przypadku wpływu na powstanie obowiązku podatkowego.                             

Uzasadnienie 
Aby odpowiedzieć na postawione przez Czytelnika pytanie należałoby, w pierwszej kolejności, rozstrzygnąć czy udostępnienie powierzchni pod reklamę  stanowi usługę najmu czy też może usługę reklamową.  

Dla właściwej kwalifikacji przedmiotowej usługi należałoby sięgnąć do definicji      usługi najmu, jak i usługi reklamowej.

Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. 

Kodeks cywilny nie definiuje pojęcia usługi reklamowej, dlatego też sięgniemy po jego znaczenie słownikowe. I  tak, zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego, za usługę reklamy na gruncie prawa cywilnego i podatkowego uznać należy rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś.

Z powyższego wynika, iż przy umowie najmu najemca ma możliwość korzystania z cudzych rzeczy lub praw.

Odnosząc się zatem do wynajęcia określonej powierzchni na zamieszczenie  reklamy, to taki rodzaj usługi nie wpisuje się w definicję ustawową usługi najmu. Co do zasady, nie dochodzi w tym przypadku bowiem do oddania do używania gruntu, a jedynie jego udostępnienie. Takie stanowisko zajmują w swych orzeczeniach Sądy Najwyższe i organy Unii Europejskiej (np. wyroki z 17 listopada 1993 roku w sprawach C-69/12, C 68/92 oraz C-73/92). Z orzecznictwa wynika zatem, że wynajem powierzchni reklamowej powinien być klasyfikowany w ramach usług reklamowych, a nie usług najmu. 

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług dzierżawy powstaje w chwili wystawienia faktury. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury (art.19a ust.7 ustawy o VAT). Natomiast w myśl  art.106i ust.3 pkt 4 ustawy o VAT, fakturę z tytułu umowy dzierżawy wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności. Zatem moment powstania obowiązku podatkowego uzależniony jest w tym przypadku od terminu wystawienia faktury, a ten z kolei od terminu płatności. 

Z opisu wynika, że Czytelnik zawarł umowę dzierżawy a wydzierżawiający wyraża zgodę na ustawienie reklamy na tej działce. Z opisu nie wynika, czy ustawienie reklamy jest powiązane z dzierżawą nieruchomości, czy też umowa dot. w rzeczywistości wyłącznie zgody na ustawienie reklamy bez faktycznego udostępnienia częśc...